‘Ehm ja, ik wist eerst niet eens wat het Digi-Taalhuis was. Ik dacht iets met digitale dingen, maar het gaat dus vooral over taal. Ik studeer toegepaste psychologie aan de Rijkuniversiteit Groningen en zocht een plek waar ik het coachen en begeleiden in de praktijk kon brengen en me op die gebieden verder kon ontwikkelen. Ik zou -middenin coronatijd- aan de slag als begeleider van activiteiten voor kinderen in de bibliotheek, maar die werden helaas geannuleerd. Het Digi-Taalhuis werd als eerste weer opgestart en dus maakte ik de switch.’
‘Eerst liep ik een tijdje mee met een andere vrijwilliger, daarna deed ik veel nakijkwerk en later mocht ik met de cursisten ook hun spreken oefenen. In kleine groepjes gingen we in gesprek over een bepaald thema, maar de weekenden en feestdagen werden óók besproken. De cursisten leren zo heel veel over de Nederlandse taal, en ik weet inmiddels heel veel over de verschillende culturen. De groepen zijn trouwens heel divers, soms zijn het mensen die vooral het Nederlands nog moeten leren, maar er zijn ook groepen die moeite hebben met de basisvaardigheden, zoals schrijven en lezen.’
‘Wat ze ook willen leren, het Digi-Taalhuis is de beste plek en een goede vorm. Het werkt zo goed, omdat je elkaar fysiek ziet. Je bent in contact met elkaar en daardoor leer je van elkaar. Daarnaast is het Digi-Taalhuis voor de vrijwilligers en de deelnemers ook gewoon heel gezellig.
Elise van Haring is 18 jaar en studeert toegepaste psychologie. Ze woont in Franeker en heeft een bijbaan bij een supermarkt.
Het Digi-Taalhuis is een plek in de bibliotheek waar je naar toe kunt wanneer je niet goed kunt lezen, schrijven of internetten. Of wanneer je moeite hebt met de Nederlandse taal. Vrijwilligers helpen de cursisten in de bibliotheek. De bibliotheek is op zoek naar meer vrijwilligers, spreekt het verhaal van Elise u aan? Stuur dan een berichtje naar basisvaardigheden@bnfrl.nl voor meer informatie.
