De zaal zat helemaal vol toen de jongste toneelspelers (8-10 jaar) ‘Sneeuwwitje en de Zeven Appels’ opvoerden. De titel beloofde al veel originaliteit en deze belofte werd ingelast. Sneeuwwitje bleek een blondine, de spiegel werd ingeruild voor een personal shopper/visagiste en de dwergen lustten ook wel een appeltje. De jagersdans was een groot succes en de boze koningin schitterde op het toneel. Eén van de indrukwekkendste scenes was de ‘spiegelscene’ waarbij de visagiste de koningin spiegelde in al haar bewegingen en haar daarna onverbloemd duidelijk maakte dat ze te veel rimpels had en zelfs een pukkel op haar neus. Ondanks dat de koningin zo nijdig als een spin werd, liep het sprookje toch goed af en ging de avond door in een heel andere sfeer.
De opleidingsklas uit Harlingen speelde de sterren van de hemel in ‘Stuck together’. Een bewerking van de film ‘The Breakfastclub’. Het publiek werd meegenomen naar een zaterdagochtend, naar één zaal met daarin zeven pubers die acht uur moesten nablijven. De één een nerd, de ander een modepopje, een sportieveling, een streber en natuurlijk een onvervalste pestkop en haar meeloper, maar de ergste van allemaal bleek verrassend genoeg toch wel de docent te zijn. De spanning was om te snijden, harde woorden vielen en uiteindelijk was daar de ‘catfight,’ die prachtig werd gespeeld in slowmotion op het nummer ‘Firestarter’ van ‘The Prodigy’. Het hoogtepunt van dit toneelstuk als je het mij vraagt, en misschien zelfs wel van de avond! De tirannieke docente deed één ding goed, haar ongevoelige acties verbonden de groep en zo ook hier een happy end, want voor even waren al deze unieke pubers ondanks hun verschillen samen. Een ontroerend einde van een goed gespeeld stuk.
De avond vervolgde met het 1e stuk van het mooie verhaal ‘Ronja de Roversdochter’, vertolkt door de basisklas uit Franeker. Ronja schitterde in haar rol en Mattis deed niet voor haar onder. De spelers namen de toeschouwers mee naar de wereld van Ronja en haar roversbende. Zonder veel middelen speelden de kinderen een fantastisch spel. De vogelheksen krijsten angstaanjagend maar zagen er sprookjesachtig uit in hun roze gevederde kostuums. Het geheel sprak tot de fantasie en de muzikale aardmannen maakten dit beeld compleet.
Na de pauze nam de basisklas uit Harlingen het stokje over van Franeker en ging het verder met ‘Ronja de Roversdochter, deel 2.’ Een nieuwe Ronja en twee nieuwe roversbendes stonden op de planken maar het publiek was snel genoeg aan ze gewend. Alle lof voor deze jonge acteurs! Ook hier weer mooie theaterelementen zoals de vallende blaadjes en de dwarrelende sneeuw. Na een heus zwaardgevecht was er weer even rust in de tent maar die duurde niet lang want ‘Assepoepster’ stond nog op het menu.
Even dacht ik dat er een zeer gênante schrijffout in het programmaboekje stond maar dit was gelukkig niet het geval. De titel gaf al aan wat de opleidingsklas 2 uit Harlingen voor het publiek in petto had. Een totaal ‘over the top’ sprookje met behoorlijk wat knipogen hier en daar. Een bewerking van het toneelstuk ‘Lang en gelukkig’ van Don Duyns. De mannelijke toverfee die het stuk opende, paste helemaal in het plaatje met zijn goudkleurige jurk en witte vleugeltjes. Zijn toverstaf deed niet echt veel maar dat maakte het publiek niets uit, ze lachten en dat zouden de rest van de avond blijven doen. Assepoester liep op gympies en speelde perfect het bescheiden meisje dat ondanks alle tegenslag in haar leven toch naar het bal wil. Het hoogtepunt van haar spel vond ik de rouwende Assepoester waarin zij zich totaal verloren voelt na de dood van haar vader. Een indrukwekkende scene op ‘When the party is over’ van Billie Eilish. De koningin was fenomenaal in haar rol als eisende moeder met totaal geen feeling voor de zielenroerselen van haar zoon, de prins. Irma Zonderboezem schitterde op het toneel in haar groene glitterjurk maar schitterde natuurlijk ook figuurlijk. De spelers speelden diverse dubbelrollen en dat maakte hen topsporters. Als volleerde acteurs wisselden zij van rol. De twee gemene zussen zagen er heerlijk fout uit in hun panterjurkjes met roze top en zij speelden hoe ze eruitzagen: heerlijk fout. Assepoester zag er naast hen, gestoken in een wit jurkje, onschuldig uit en uiteindelijk mocht zij in een witte bruidsjapon naar het bal. Natuurlijk werd deze japon voor haar uit de lucht getoverd door de goede fee die toch bleek te kunnen toveren. De scene leverde een daverend applaus op. Uiteindelijk hier ook een happy end en prachtige afsluiting van de avond.
Een pluim voor jeugdtheaterschool de Noorderwind die laat zien hoeveel talent zij in huis hebben. Over talent gesproken… op 17 mei zijn er weer open lessen in Harlingen en op 20 mei vinden deze plaats in Franeker. Kijk voor meer informatie op de site van de theaterschool: www.jtsnoorderwind.nl
Recensie is geschreven door Dirkje Brouwer en de foto’s zijn door Johan van der Klaauw fotografie gemaakt.
