Feestelijke eenwordingsdienst in De Voorhof
Met een feestelijke kerkdienst vieren zondag 12 maart twee kerken in Franeker dat ze zijn samengebracht tot één geloofsgemeenschap. Leden van wat voorheen de christelijke gereformeerde kerk en de vrijgemaakt gereformeerde kerk waren, vormen nu één gemeente, die samenkomt in De Voorhof aan de Voorstraat 71 in Franeker.
De fusie is een feest van herkenning, zegt dominee Mark Veurink die met zijn echtgenote Hanneke (als kerkelijk werker) aan de gemeente verbonden is. ‘Niet omdat we allemaal hetzelfde type mensen zijn met dezelfde opvattingen en religieuze gewoonten. Wel omdat we samen geloven in één Heer: Jezus Christus’. Die herkenning was vroeger minder, zegt Henk Brander, die als ouderling uit de christelijk gereformeerde kerk komt: ‘Dertig jaar geleden letten we misschien meer op de verschillen. Nu op die éne overeenkomst: dat we Christus willen volgen. Eenwording is een betere beweging dan het losmaken, wat we in het verleden deden.’
Dat de beide kerken zo lang naast elkaar bestonden, had ook een historische achtergrond. De christelijke gereformeerde kerk in Franeker werd al in 1925 gevormd (overigens veel later dan het landelijk kerkverband waar deze gemeente bij hoort; dat ontstond al in de 19e eeuw). De vrijgemaakte gereformeerde kerk van Franeker ontstond in 1948 in Sexbierum; pas toen de kleine streekgemeente in de jaren ‘70 flink groeide, verhuisde ze haar kerkdiensten naar Franeker. Daar kwam ze tot begin deze eeuw samen in een schuilkerkje aan de Schilcampen (waar nu vrije baptistengemeente Maranatha zit). In 2003 kochten de ‘vrijgemaakten’ het gebouw dat nu De Voorhof heet, een voormalig therapiegebouw van het Psychiatrisch Ziekenhuis.
Door hun uiteenlopende ontstaansgeschiedenis en door verschillen tussen de landelijke kerkverbanden waarbij de twee gemeenten horen, bestonden de twee kerken in Franeker lange tijd nogal op zichzelf. En hoewel beide gemeenten trouw willen zijn aan de Bijbel, hadden de kerkdiensten, de preken, de rituelen en het gemeenteleven ieder hun eigen sfeer. ‘Zulke verschillen zijn er nog steeds, maar waar men ze vroeger als problematisch zag, staan we nu meer open voor de verrijking die je elkaar kunt bieden,’ zegt Veurink. ‘De christelijke gereformeerden zijn bijvoorbeeld wat bevindelijker, waar de vrijgemaakten soms heel zakelijk en praktisch ingesteld zijn. Dat is allebei goed, maar je moet bereid zijn rekening te houden met elkaar.’
Doordat er (naast Veurink) geregeld dominees vanuit de verschillende kerkverbanden in Franeker komen preken, kan de sfeer per kerkdienst aardig uiteenlopen. ‘We zingen psalmen uit diverse berijmingen bij het orgel, een andere keer speelt er een band of zingen we Opwekkingsliederen bij de piano. Nog vaker komt het allebei voor in één dienst. Eén ding kenmerkt de gefuseerde gemeente door al die variatie heen: de onderlinge betrokkenheid van de leden.’ De gemeente is opgedeeld in ‘kringen’ die extra naar elkaar omzien en met elkaar meeleven. Dat geldt voor ouderen en jonge gezinnen, maar ook voor bijvoorbeeld immigranten en voor mensen met een psychiatrische achtergrond, zoals die vanouds veel in Franeker wonen.
Voor de feestelijke eenwordingsdienst, 12 maart, zijn onder andere oud-predikanten en vroegere leden van de beide kerken uitgenodigd, en belangstellenden vanuit Franeker en omgeving. In de dienst wordt stilgestaan bij de geschiedenis van beide gemeenten, en er is extra muziek van het koor Waar8ich onder leiding van Inge Teertstra. Doordat De Voorhof veel ruimte biedt voor het bijplaatsen van stoelen, hoeven gasten nooit bang te zijn dat ze ‘teveel’ zijn.
